تحقیقات علمی حاکی از آن است که
استفاده منظم از rTMS تغییرات مثبتی در حجم و تراکم ماده خاکستری ایجاد می‌کند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین تغییرات اشاره میکنیم:
افزایش تراکم در قشر پیش‌پیشانی
rTMS با تحریک قشر پیش‌پیشانی که در تنظیم احساسات و تصمیم‌گیری نقش دارد، به افزایش تراکم ماده خاکستری در این بخش منجر می‌شود. این افزایش تراکم با کاهش علائم اختلالات روانی و بهبود توانایی‌های شناختی ارتباط دارد و نشان‌دهنده قدرت بازسازی و انعطاف‌پذیری مغز است.
تنظیم تراکم ماده خاکستری در اختلالات روانی
در برخی اختلالات مانند افسردگی و PTSD، تغییرات غیرعادی در تراکم ماده خاکستری مشاهده می‌شود. استفاده از rTMS در این موارد می‌تواند این ناهنجاری‌ها را تعدیل کند. به‌ویژه در بیماران PTSD، تحریک مناطق مرتبط با استرس باعث کاهش تراکم بیش از حد ماده خاکستری و بهبود علائم می‌شود.
تقویت ارتباطات شبکه‌ای مغز
rTMS همچنین باعث افزایش ارتباطات عصبی بین نواحی مغزی می‌شود و ارتباطات سیناپسی در نواحی مرتبط با حافظه، توجه و تصمیم‌گیری را تقویت می‌کند. این تغییرات به بهبود عملکردهای شناختی و کاهش علائم روانی کمک می‌کند.
بهبود حافظه و عملکردهای اجرایی
در بیماران مبتلا به آلزایمر یا اختلالات شناختی خفیف، rTMS با افزایش تراکم ماده خاکستری در هیپوکامپ، باعث بهبود حافظه و عملکردهای اجرایی می‌شود. این تغییرات نشان‌دهنده اثرات مثبت rTMS بر ساختار و کارکرد مغز است.
انعطاف‌پذیری و بازسازی عصبی
استفاده از rTMS موجب افزایش انعطاف‌پذیری عصبی و بازسازی نورون‌ها می‌شود. این فرایند در اختلالات عصبی و روانی که با کاهش نورون‌ها همراه هستند، اثرات مثبتی دارد و نشان می‌دهد که rTMS می‌تواند علاوه بر تنظیم فعالیت‌های عصبی، ساختار ماده خاکستری را نیز تقویت کند.
