اثر زیگارنیک چیست؟

اثر زیگارنیک (Zeigarnik Effect) یکی از مفاهیم مهم روانشناسی شناختی است که به تمایل طبیعی ذهن برای یادآوری کارهای ناتمام اشاره دارد. این پدیده برای اولین بار توسط روانشناس روسی-لیتوانیایی به نام "بلوما زیگارنیک" در دهه ۱۹۲۰ کشف شد. او متوجه شد پیشخدمتهای رستوران سفارشهای ناتمام مشتریان را بهطور دقیقتر به خاطر میسپارند تا سفارشهایی که تسویه شدهاند.
در آزمایشهای زیگارنیک، شرکتکنندگان باید چند فعالیت را انجام میدادند که برخی از آنها ناتمام میماندند. نتایج نشان داد افراد کارهای ناتمام را تقریباً دو برابر بهتر از کارهای تکمیلشده به یاد میآورند. از آن زمان، این پدیده بهعنوان یکی از اصول مهم در حافظه و انگیزش مورد توجه قرار گرفت.
در آزمایشهای زیگارنیک، شرکتکنندگان باید چند فعالیت را انجام میدادند که برخی از آنها ناتمام میماندند. نتایج نشان داد افراد کارهای ناتمام را تقریباً دو برابر بهتر از کارهای تکمیلشده به یاد میآورند. از آن زمان، این پدیده بهعنوان یکی از اصول مهم در حافظه و انگیزش مورد توجه قرار گرفت.